Enkele evenementen die onder auspiciën van het Instituut voor Anglo-Amerikaans recht, door het Instituut of door anderen in samenwerking met het Instituut werden georganiseerd:
Op 16 maart 2020 zou prof. Ewan McKendrick zijn inaugurele rede houden. Deze zou worden voorafgegaan door een afscheidssymposium ter ere van prof. John Cartwright. Het evenement moest worden uitgesteld vanwege COVID-19, maar er wordt zo snel mogelijk een nieuwe datum vastgesteld.

Op 29 september 2016 heeft Rt. Hon. the Lord Mance, rechter van het Britse Hooggerechtshof, in combinatie met het Europa Instituut, de ‘Vijfde Europalezing’ gehouden over ‘Jurisdiction, judgments and proper law relating to states outside the Brussels and Rome regimes’.
Op 1 december 2015 vond een symposium plaats over collectieve verhaalvorderingen in Nederland en Europa.
Op 17 en 18 oktober 2013 vond een tweedaags evenement plaats over Anglo-American Law.
Het evenement begon op 17 oktober met een lezing van de Rt. Hon. the Lord Hope of Craighead, voormalig vice-president van het Britse Hooggerechtshof, over ‘Scots law’s debt to Leiden’. Leiden heeft een bijzondere plaats in de geschiedenis van het Schotse recht. Gedurende tientallen jaren, in een cruciale fase van de ontwikkeling van het Schotse recht, kwamen velen van degenen die van plan waren in Schotland als advocaat te gaan werken, in Leiden studeren. De wet die ze naar Schotland mee terug namen, was het burgerlijk recht (ius commune). Het Schotse privaatrecht is nog steeds gebaseerd op civiele beginselen, hoewel het nooit geheel zonder enige invloeden van het Engelse common law was. De lezing was bedoeld om te onderzoeken hoe het Schotse privaatrecht ‘vermengd’ raakte met het Engelse common law, en wat het betekent om tegenwoordig een ‘mixed system’ te hebben.
Op 18 oktober hield prof. Olav Haazen zijn oratie. De titel was ‘Between a right and a wrong. Ordinary cases, civil procedure, and democracy’.
De lezing werd voorafgegaan door een seminar over ‘Facts and the Law in English and Dutch decision making. Do facts really matter?’